Πριν από 3 χρόνια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΥΓΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ
Η αδελφότης των στεναγμών - Νίκος Ντακάκης
Γράμμα στη μάννα με δύο ν - Κατερίνα Σταματίου - Παπαθεοδώρου
τρίτη έκδοση
Γράμμα στη μάννα με δύο ν - Κατερίνα Σταματίου - Παπαθεοδώρου
πρώτη έκδοση
ΕΠΑΙΞΑΝ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ
-
Στην Αφρούδω, την άγνωστη ηρωίδα !!! ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΩΤΑΣ ΣΠΑΝΟΥ - ΣΤΡΑΤΗ - Η Γιώτα η φίλη μου, σε ΤΙΜΗΣΕ, πάλι, Μάννα! *** 9 Μαρ 2021 Αφρούδω, η άγνωστη ηρωίδα !!! * Στην Αφρούδω, την άγνωστη ηρωίδα !!!* ...
-
-
-
2021 - 2021 και η google μας ενημέρωσε πως θα διαγραφούν λογαριασμοί που είναι ανενεργοί, πάνω από δυο χρόνια. Τρέχα γύρευε, τώρα. 15 χρόνια δουλειάς, (ήμαν ν...Πριν από 3 χρόνια
-
2021 - 2021 και η google μας ενημέρωσε πως θα διαγραφούν λογαριασμοί που είναι ανενεργοί, πάνω από δυο χρόνια. Τρέχα γύρευε, τώρα. 15 χρόνια δουλειάς, (ήμαν ν...Πριν από 3 χρόνια
-
2021 - 2021 και η google μας ενημέρωσε πως θα διαγραφούν λογαριασμοί που είναι ανενεργοί, πάνω από δυο χρόνια. Τρέχα γύρευε, τώρα. 15 χρόνια δουλειάς, (ήμαν ...Πριν από 3 χρόνια
-
2021 - 2021 και η google μας ενημέρωσε πως θα διαγραφούν λογαριασμοί που είναι ανενεργοί, πάνω από δυο χρόνια. Τρέχα γύρευε, τώρα. 15 χρόνια δουλειάς, (ήμαν ν...Πριν από 3 χρόνια
-
2021 - 2021 και η google μας ενημέρωσε πως θα διαγραφούν λογαριασμοί που είναι ανενεργοί, πάνω από δυο χρόνια. Τρέχα γύρευε, τώρα. 15 χρόνια δουλειάς, (ήμαν νι...Πριν από 3 χρόνια
-
-
ΛΗΘΗ - ΠΟΣΟ γρηγορα ξεχασαμε τα μπλογκ και στραφήκαμε στην ευκολια του φεϊς. Ουτε αναρτησεις ουτε φωτο, ουτε φιλοι, όλα παρελθον.Στο:Uncategorized Tagged: ΣΚΕΨΕΙΣ...Πριν από 9 χρόνια
-
Νίκος Ντακάκης "Η Αδελφότης των Στεναγμών" Εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος - Το άρθρο αυτό σε αρχική μορφή πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα *Αμαρυσία *στις 21 Οκτωβρίου 2008 Νίκος Ντακάκης «Η αδελφότης των στεναγμών» Εκδόσεις Μπαρτ...Πριν από 13 χρόνια
-
ΜΩΒ - Πέμπτη, 14 Φεβρουάριος 2008 'Ετρεμαν τα πόδια, τα χέρια, όλα. Ψιλός ιδρώτας και δάκρυα μαζί. Μωβ. Ταρακούνημα. Ανάσα. Μόνο το ένα. Ανάσα. διαβάζω το χαρτί....Πριν από 16 χρόνια
-
6 σχόλια:
Φίλε φέρε φίλους φάε φύγε!
Φωτεινή της ζωής της στιγμής
φευγω με περιμενουν
H Σονάτα του Σεληνόφωτος
Γιάννης Ρίτσος
Φορές-φορές, την ώρα που βραδιάζει, έχω την αίσθηση πως έξω απ' τα παράθυρα περνάει ο αρκουδιάρης με τη γριά βαρειά του αρκούδα με το μαλλί της όλο αγκάθια και τριβόλια σηκώνοντας σκόνη στο συνοικιακό δρόμο ένα ερημικό σύννεφο σκόνη που θυμιάζει το σούρουπο και τα παιδιά έχουν γυρίσει σπίτια τους για το δείπνο και δεν τ' αφήνουν πιαν να βγουν έξω μ' όλο που πίσω απ' τους τοίχους μαντεύουν το περπάτημα της γριάς αρκούδας κι η αρκούδα κουρασμένη πορεύεται μες στη σοφία της μοναξιάς της, μην ξέροντας για πού και γιατί έχει βαρύνει, δεν μπορεί πια να χορεύει στα πισινά της πόδια δεν μπορεί να φοράει τη δαντελένια σκουφίτσα της να διασκεδάζει τα παιδιά, τους αργόσχολους, τους απαιτητικούς, και το μόνο που θέλει είναι να πλαγιάσει στο χώμα αφήνοντας να την πατάνε στην κοιλιά, παίζοντας έτσι το τελευταίο παιχνίδι της, δείχνοντας την τρομερή της δύναμη για παραίτηση, την ανυπακοή της στα συμφέροντα των άλλων, στους κρίκους των χειλιών της, στην ανάγκη των δοντιών της, την ανυπακοή της στον πόνο και στη ζωή με τη σίγουρη συμμαχία του θανάτου έστω κι ενός αργού θανάτου την τελική της ανυπακοή στο θάνατο με τη συνέχεια και τη γνώση της ζωής που ανηφοράει με γνώση και με πράξη πάνω απ τη σκλαβιά της. Μα ποιος μπορεί να παίξει ως το τέλος αυτό το παιχνίδι; Κι η αρκούδα σηκώνεται πάλι και πορεύεται υπακούοντας στο λουρί της, στους κρίκους της, στα δόντια της, χαμογελώντας με τα σκισμένα χείλη της στις πενταροδεκάρες που της ρίχνουνε τα ωραία κι ανυποψίαστα παιδιά (ωραία ακριβώς γιατί είναι ανυποψίαστα) και λέγοντας ευχαριστώ. Γιατί οι αρκούδες που γεράσανε το μόνο που έμαθαν να λένε είναι: ευχαριστώ, ευχαριστώ. Άφησέ με να έρθω μαζί σου....
ΦΩΝΗ( μα να λείπει η φωνή)
Σ'αυτους που ειναι ευτυχισμενοι ολοι οι ανθρωποι ειναι φιλοι.
Δημοσίευση σχολίου